Nou dat was een hele belevenis, toen we aankwamen waren de voorbereidingen voor het feest al in volle gang en de muziek stond op 88.
Er waren ongeveer 20 vrouwen lekkere hapjes aan het maken terwijl wij met grote sloten bier lagen toe te kijken, de temperatuur was ongeveer 41 graden dus het was niet echt koud en het bier verdampte ook meteen na dat we het hadden genuttigd.
De hele bevolking kwam weer gezellig even langs om naar die gekke "Farrangs " te komen kijken ze vinden ons maar raar daar.
Logisch want men leeft daar nog ongeveer vergelijkbaar in 1910, de koe loopt de kamer in en schijt daar gezellig op de grond en als men verkouden is wat op dat moment met iedereen het geval was snuit men zijn neus in z'n bloes.
De dames kauwen nog lekker siri waardoor hun tanden pikzwart worden en ze de hele dag zo stoned als een pingpongbal zijn, wel lachen hoor.
De dag na dat we aan kwamen werd mijn vriend Dick tot monnik gewijd met als afsluiting een rondrit op een olifant door het dorp met een band voorop die een verschrikkelijk lawaai maakte maar wel heel leuk, ik zou achter op de olifant een parasol boven hem houden zodat zijn kale kop niet verbrandde,maar op het laatste moment ging dit niet door omdat zijn vriendje ineens wel durfde en hij op zijn knieen achterop ging zitten zeer ongemakkelijk en ik begon al dankbaar te worden dat ik het niet was.
Het was ongeveer 40gr en de rit zou 3 uur duren, dat was dus ook zo en heer Saksin kwam gebroken van de olifant en ik zat lekker bier te drinken in de schaduw want ik was er natuurlijk niet 3 uur achteraan gelopen.
Daarna ging hij naar het klooster en bleven wij, Yvon, Marion en Binnert, Mienneke en Marjolijn en mijn persoon achter, reuze gezellig.
De rest van de dagen heb ik me boeklezend en bierdrinkend door de ontzettend lieve thaise mensen laten verwennen, ging af en toe even in de tempel kijken hoe het ging en reed op de motor in de omgeving.
Totdat donderdag het bericht kwam dat een van onze medereizigers die naar Pattaya waren afgereisd opgenomen was in het ziekenhuis met hartproblemen.
We besloten de volgende dag het vliegtuig te nemen en ons zeer relaxte leventje op het thaise platte land op te geven, wel jammer hoor want ik was inmiddels helemaal opgenomen door de thaise familie.
We konden gelukkig met het vliegtuig mee ,want dat was ook nog een gok en met een uur stonden we in Bangkok toen nog 3 uur met de auto althans dat dachten wij, want het werden er 5 door de enorme files in Bangkok en om 10 uur s'avonds waren we eindelijk in Jom Tien want zo heet het hier, kapot waren we.