dinsdag, maart 29, 2005

Bangkok- Pattaya hospital is Perfect

Nou daar kunnen ze in Nederland nog veel van leren ,want dan blijkt ons land een derde wereldland te zijn op het gebied van de gezondheidzorg.
Iedereen die er werkt is even vriendelijk de doktoren zeer kundig en alle medische apparatuur die er bestaat is voor handen.
Wat me opviel was dat de mensen ook zeer gemotiveerd zijn en alles doen om de patient het ondanks de vervelende omstandigheden het zo prettig mogelijk te maken, niets is te veel gevraagd, geen gesnauw en lange wachttijden.
Men zeurt in Nederland over aggressie in het ziekenhuis, maar dat is zeer begrijpelijk met al dat bureaucratische gedoe en die vreselijke publiciteitsgeile op geld beluste blufartsen.
Hier doet men gewoon z'n werk en beschouwd het als prettig om de medemens te helpen.
Alles wordt hier vanzelf geregeld en hoef je nergens op te letten, Top, alle lof Thailand.

Het verblijf in Wapi Phatum Thailand

Nou dat was een hele belevenis, toen we aankwamen waren de voorbereidingen voor het feest al in volle gang en de muziek stond op 88.
Er waren ongeveer 20 vrouwen lekkere hapjes aan het maken terwijl wij met grote sloten bier lagen toe te kijken, de temperatuur was ongeveer 41 graden dus het was niet echt koud en het bier verdampte ook meteen na dat we het hadden genuttigd.
De hele bevolking kwam weer gezellig even langs om naar die gekke "Farrangs " te komen kijken ze vinden ons maar raar daar.
Logisch want men leeft daar nog ongeveer vergelijkbaar in 1910, de koe loopt de kamer in en schijt daar gezellig op de grond en als men verkouden is wat op dat moment met iedereen het geval was snuit men zijn neus in z'n bloes.
De dames kauwen nog lekker siri waardoor hun tanden pikzwart worden en ze de hele dag zo stoned als een pingpongbal zijn, wel lachen hoor.
De dag na dat we aan kwamen werd mijn vriend Dick tot monnik gewijd met als afsluiting een rondrit op een olifant door het dorp met een band voorop die een verschrikkelijk lawaai maakte maar wel heel leuk, ik zou achter op de olifant een parasol boven hem houden zodat zijn kale kop niet verbrandde,maar op het laatste moment ging dit niet door omdat zijn vriendje ineens wel durfde en hij op zijn knieen achterop ging zitten zeer ongemakkelijk en ik begon al dankbaar te worden dat ik het niet was.
Het was ongeveer 40gr en de rit zou 3 uur duren, dat was dus ook zo en heer Saksin kwam gebroken van de olifant en ik zat lekker bier te drinken in de schaduw want ik was er natuurlijk niet 3 uur achteraan gelopen.
Daarna ging hij naar het klooster en bleven wij, Yvon, Marion en Binnert, Mienneke en Marjolijn en mijn persoon achter, reuze gezellig.
De rest van de dagen heb ik me boeklezend en bierdrinkend door de ontzettend lieve thaise mensen laten verwennen, ging af en toe even in de tempel kijken hoe het ging en reed op de motor in de omgeving.
Totdat donderdag het bericht kwam dat een van onze medereizigers die naar Pattaya waren afgereisd opgenomen was in het ziekenhuis met hartproblemen.
We besloten de volgende dag het vliegtuig te nemen en ons zeer relaxte leventje op het thaise platte land op te geven, wel jammer hoor want ik was inmiddels helemaal opgenomen door de thaise familie.
We konden gelukkig met het vliegtuig mee ,want dat was ook nog een gok en met een uur stonden we in Bangkok toen nog 3 uur met de auto althans dat dachten wij, want het werden er 5 door de enorme files in Bangkok en om 10 uur s'avonds waren we eindelijk in Jom Tien want zo heet het hier, kapot waren we.

maandag, maart 28, 2005

Klein bericht uit Thailand

Daar zitten we dan op een plaats waar ik helemaal niet wil zitten
Pattaya een verschrikkelijk oord.
Oorzaak een van onze mede reizigers ligt in een ziekenhuis met Hartproblemen.
Nou dan hang je maar een beetje aan het strand en drinkt wat,niet erg mar het was veel leuker
als we gebleven waren waar we zaten.
Gelukkig gaat het weer een beetje beter met de patient en gaat hij het overleven.
En toen ging het toetsenbord kapot en probeer ik morgen wel verder te gaan want dit is geen doen.
Petra Kusje van mij via deze site

maandag, maart 07, 2005

Nog even en mijn vliegtuig vliegt weg

Hopelijk wel met mij er in , naar Thailand.
Ik heb er echt zin in al zitten hier in huis de zenuwen er goed in.
Alles gaat natuurlijk op het laatste moment verkeerd, poes ziek, riolering verstopt, uren wachten bij de dokter waardoor je hele dag in duigen valt en jawel zo kan ik nog wel even door gaan, maar dat hoort er bij.
Nog 48 uur en ik zit in het vliegtuig naar Thailand en er is mij ter oren gekomen dat het daar
35 gr is en dat is na deze late winterperiode niet verkeerd.
Dat niet natuurlijk.
Nou heb ik voor de eerste keer een e-ticket geregeld via internet en nu moet ik morgen mijn stoel uitzoeken via internet en mijn instapkaart regelen en uitprinten en als dat nu lukt dan wordt reizen wel heel erg makkuluk.
Gelukkig is de sneeuw weer bijna weg en kan maart weer doorgaan om de lente te laten beginnen.
Ik hoop dat als ik terug ben in april de bladeren weer aan de bomen zitten en dat de zomer er vlot aan komt zodat we de motoren van het schip weer kunnen starten.
Meanwhile ga ik even van het thaise weer genieten, kan mijn zomer niet meer stuk.
Zomerse, Max

zaterdag, maart 05, 2005

Manpoes is ziek

Ik werd wakker en daar zat Klaas naast me met een paar grote ogen naar me te kijken zo van
"ik voel me vreselijk niet lekker vandaag", alleen het waarom vertelde hij er niet bij.
Toen hij bij me kwam zitten bleek al snel dat ie pijn in zijn buik had.
Ik zeg tegen P dat wordt een bezoek aan daktari en in no time zaten we in de auto.
Het was nog erg vroeg dus geen goed begin van de dag en de mand waar Klaas inmoest was ook nog stuk, KUT.
Weekend natuurlijk dus het werd een "daktari" buiten de stad.
Daar aangekomen bleek het een zeer bekwame dokter te Zijn, ja je moet het tegenwoordig maar afwachten wat je krijgt, maar deze was top.
Hij konstateerde al snel een blaasontsteking en mineraal vorming vanuit nieren, een soort stalagtieten, die dan in gruisvorm in zijn blaas terecht komen en daar als je er niet snel genoeg bij bent er een ravage in aanrichten met de bijbehorende vreselijke pijnen.
Toen begreep ik meteen waarom hij me aankeek met zo'n gezicht van "ik voel me vreselijk niet lekker vandaag".
Hij mag dus de rest van z'n leven ook alleeen nog maar het lekkerste en het duurste eten eten wat er bestaat, maar met de garantie dat ie er nooit meer last van zal krijgen.
Wij weer gerust, portemonaie ongerust.
Doe de Poes de groeten van Max.
Zomer ameublement
De Sneeuw van de Eeuw, ja als er sneeuw is moet je er ook maar foto's van maken

vrijdag, maart 04, 2005

Winter in de Haven
Bootje in de sneeuw

donderdag, maart 03, 2005

Sneeuw

Zoveel sneeuw hebben we in geen jaren gehad, er ligt maar liefst 40 centimeter en dat is heel bijzonder voor Nederland, zeker in maart.
OK we liggen aan de zee maar daarom kan het toch wel eens wat vaker sneeuwen, het geeft altijd zo'n rustig gevoel want sneeuw isoleerd heel goed dus het is muisstil in dit lawaaierige land.
Wat ook altijd grappig is dat het hele openbare leven op zijn kop ligt, niets funktioneerd meer normaal zelfs de vliegtuigen stijgen niet op wat ook leuk is, de strooiwagens doen het niet, ja we zijn professioneel met z'n allen.
Daarom vinden de meeste Nederlanders het prettig als het grijs en grauw is want dan gaat alles normaal.